De "Tukmolen", een graanmolen gelegen aan de Essestraat, werd genoemd naar de eigenaar Tucswer. Hij werd gebouwd in 1763. Deze staakmolen was tot 1956, gedurende 150 jaar, in bezit van de familie Impens.

De Tukmolen werd verkocht aan molenverzamelaar Michel d'Ursel de Boussies uit Heks (Limburg). In 1970 kocht de familie Impens de molen terug en verkocht hem voor 45.000 Bef (ong. € 1.100) aan de stad Blankenberge die hem wou plaatsen in een natuurpark van 200 ha. Op 18 juni 1979 werd de molen een beschermd monument. Een jaar later kocht de gemeente Lede de molen terug voor de som van 200.000 Bef (ong. € 5.000). De restauratiekosten werden geraamd op 7 miljoen Bef (ong. € 174.000). Uiteindelijk verhuisde in 1991 (beslissing gemeenteraad 12/9/91) de ontmantelde Tukmolen naar Etikhove waar hij nu "draait en maalt" onder de naam van "Nieuwe Bossenaere".

De "Riddermolen" was een watermolen genoemd naar de familie De Ridder die eigenaar was van begin 18de tot begin 19de eeuw. In de volksmond wordt deze molen "de molen van Props" genoemd, naar de familie Props die de molen sinds 1912 in bezit heeft.

Deze molen had indertijd twee functies: graanwatermolen en olieslagmolen.

De graanwatermolen zou er reeds geweest zijn in de 14de eeuw en eigendom van de familie De Lantmetere tot 1613. De familie Maes was eigenaar van 1690 tot 1695, Anthon De Ridder vanaf 1719. De familie Maes werd later opnieuw eigenaar tot begin 19de eeuw. Vanaf 1835 waren de molens bezit van de familie Schockaert tot ze in 1912 verkocht werden aan Jan Props. De olieslagmolen werd verbouwd tot schuur, de graanwatermolen ligt stil sinds 1986.